مایکروسافت Microsoft Surface Pro7 2019- i5 – 128GB – 8GB - سناشاپ - فروشگاه موبایل و کامپیوتر سنا

به اطلاع مشتریان عزیز می رساند بدلیل نوسانات ارز و افزایش بهنگامی آن ، لطفا قبل از ثبت سفارش با واحد پشتیبانی و فروش تماس بگیرید. باتشکر. شایان ذکر است شما مشتریان محترم می توانید از وام خرید کالا کارت تا سقف 70 میلیون تومان با شرایط اقساطی تا 12 ماه ، بدون پیش پرداخت ، بهره مند شوید. جهت اطلاعات بیشتر می توانید به لینک مراجعه نمایید.

جزئیات

توضیحات

نقد و بررسی: تبلت مایکروسافت مدل Surface Pro 7 i5 ظرفیت 128 گیگابایت رم 8 گیگابایت

” MICROSOFT SURFACE PRO 7 ”

امروزه کمتر کسی از لپ‌تاپ بزرگ استفاده می‌کند و همه به دنبال محصول کوچک و جمع‌و‌جور هستند. همین باعث شده تا تبلت‌ها محبوبیت بالایی پیدا کنند. تبلت‌‌ها علاوه بر کوچک بودن، صفحه‌نمایش لمسی دارند که این قابلیت باعث شده تا استفاده از این محصولات آسان‌تر شود. امروزه کمپانی‌های بزرگ مانند مایکروسافت و اپل با دیدن محبوبیت تبلت‌ها تغییرات بسیاری در این محصولات ایجاد کرده‌اند. یکی از مهمترین این تغییرات ادغام تبلت با لپ‌تاپ است. این محصولات در اندازه همان تبلت با صفحه‌نمایش لمسی به بازار عرضه می‌شوند. تفاوت اصلی این کالاها با تبلت معمولی، قابلیت اتصال کیبورد و مداد به این محصولات است. مایکروسافت برای این محصولات اسم Surface را انتخاب کرده است. تبلت مایکروسافت مدل Surface Pro 7 یکی از مدل‌های این سری است که در ادامه بیشتر با آن آشنا می‌شویم.

طراحی:

سال گذشته مایکروسافت برای متمایزساختن سرفیس پرو ۶ با نسل‌های پیشین، امکان سفارش این دستگاه در رنگ جذاب مشکی مات را نیز مهیا کرد؛ اما امسال از رنگ جدید دیگری خبری نیست و نمای ظاهری SURFACE PRO 7 از هر حیث با مدل ۲۰۱۸ یکسان است. درحقیقت، بدنه‌ی سه نسل اخیر از تبلت هیبریدی مایکروسافت کوچک‌ترین تفاوتی با یکدیگر ندارند. با نگاهی منصفانه سرفیس پرو هنوزهم از بسیاری جنبه‌ها، دستگاهی مدرن به‌حساب می‌آید و طراحی منحصربه‌فرد آن را در کمتر محصولی می‌توان یافت؛ اما در دوره‌ای که نمایشگرها حاشیه‌ی اطراف خود را کنار می‌زنند و شرکت‌هایی همچون اپل، با ترفند‌های مختلف ابعاد محصولاتشان را می‌کاهند، سرفیس پرو دیگر مانند روزهای نخست، تبلتی شگفت‌انگیز با قابلیت بسیار زیاد نیست و به‌اصطلاح Wow Factor ندارد.

از بدنه‌‌ای خوش‌ساخت از جنس آلیاژ منیزیم و ترکیب سطح تخت و مورب لبه‌ها با انحنای ناچیز کناره‌ها گرفته تا شیار ایجادشده دورتادور لبه‌های دستگاه برای خنک‌سازی و پایه‌ی مستحکم کیک‌استند که تا ۱۶۵ درجه بازمی‌شود و استفاده از تبلت را در شرایط و اشکال مختلف ممکن می‌کند، همگی ازجمله‌ی ویژگی‌های اصلی سرفیس پرو از گذشته تاکنون هستند که در نسل هفتم نیز تکرار شده‌اند. ردموندی‌ها ادعا می‌کنند به‌لطف فُرم‌فکتور خاص سرفیس پرو، از این دستگاه می‌توان به‌عنوان تبلت و لپ‌تاپ یا ابزاری برای خلق اثر با قلم (Studio Mode) استفاده کرد؛ اما واقعیت آن است که ابعاد ۲۹۲ در ۲۰۱ در ۸/۵ میلی‌متری، وزن حدودی ۷۸۰ گرمی و صدالبته نسبت تصویر ۳:۲ نمایشگر، استفاده از سرفیس پرو به‌عنوان تبلت را به تجربه‌ای ناآشنا و غیرطبیعی و اندکی آزاردهنده تبدیل می‌کند. معتقدیم سرفیس پرو در حالت دسکتاپ، بیش از هر زمان دیگری کارایی دارد و از این حیث، آیپد پرو با نسبت تصویر ۴:۳ را «تبلت‌تر» می‌دانیم!

قدمت طراحی SURFACE PRO 7 از نمای مقابل بیش‌از‌پیش نمایان می‌شود. نمایشگر ۱۲/۳ اینچی دستگاه‌ حاشیه‌های قطوری را دورتادور خود می‌بیند. فراموش نکنیم تیم طراحی مایکروسافت در دل بدنه‌ی کوچک‌ترِ سرفیس پرو ایکس، نمایشگری ۱۳ اینچی جای داده‌اند. به‌نظر می‌رسد مایکروسافت عامدانه و با هدف جلب توجهات به‌سمت سرفیس پرو ایکس، بازطراحی تبلت محبوبش را به زمانی دیگر موکول کرده است. ردموندی‌ها می‌توانند در سرفیس پروی بعدی با کاهش ضخامت‌ حاشیه‌ها، ضمن بزرگ‌ترکردن نمایشگر، از ابعاد فیزیکی دستگاه بکاهند و بدین‌ترتیب، ارگونومی آن را برای ارائه‌ی تجربه‌ای بهتر ارتقا دهند. بدین‌ترتیب، راهکاری نداریم جز اینکه امیدوار باشیم تا سال‌ آینده، تیم پانوس پانای، حاشیه‌های قطور و نه‌چندان جذاب SURFACE PRO 7 را با طراحی کم‌حاشیه و مدرنی در سرفیس پرو ۸ جایگزین کند.

MICROSOFT SURFACE PRO 7

سال پیش در بررسی سرفیس پرو ۶ از محدودیت‌های تعداد مسیرهای PCIe در پردازنده‌های کیبی‌لیک و پافشاری مایکروسافت برای استفاده از پورت Mini DisplayPort به‌عنوان دلایل اصلی خلأ پورت تاندربولت ۳ در این تبلت یاد کردیم. با وجود آنکه پردازنده‌های نسل دهمی آیس‌لیک به‌کاررفته در سرفیس پرو ۷ با ۱۶ مسیر PCIe، محدودیت گذشته‌ را مرتفع ساخته‌اند، بازهم ردموندی‌ها درباره‌ی پذیرش استاندارد تاندربولت ۳ متقاعد نشده‌اند. تصور می‌کنیم مایکروسافت تجهیز خانواده‌ی سرفیس به تاندربولت ۳ را به زمان از راه‌رسیدن USB 4 در اواخر سال ۲۰۲۰ یا اوایل سال ۲۰۲۱ موکول کرده است؛ چراکه اینتل با USB 4 استاندارد تاندربولت را دردسترس همگان قرار خواهد داد. درگاه تاندربولت ۳ به‌لطف پهنای باند ۴۰ گیگابیت‌برثانیه‌ای خود، قابلیت‌های متعددی از کارت‌های گرافیک اکسترنال گرفته تا حافظه‌های پرسرعت و اتصال چند نمایشگر اکسترنال را دراختیار کاربر قرار می‌دهد؛ قابلیت‌هایی که برای دستگاهی در فُرم‌فکتور سرفیس پرو ضروری به‌نظر می‌رسند.

مایکروسافت امسال با حذف درگاه نه‌چندان محبوب Mini DisplayPort، آن را با درگاه USB 3.1 Type C جایگزین کرده است. همان‌طورکه اشاره شد، USB-C در SURFACE PRO 7 از استاندارد تاندربولت ۳ پشتیبانی نمی‌کند؛ اما به‌لطف سازگاری با استانداردهای DisplayPort و Power Delivery، می‌توان از آن برای اتصال مانیتور 4K و شارژ دستگاه استفاده کرد. درکنار پورت USB-C، سرفیس پرو ۷ از یک پورت USB 3.0 Type-A درکنار درگاه اختصاصی سرفیس کانکت مایکروسافت، درگاه کارت حافظه‌ی MicroSDXC، درگاه تایپ‌کاور و جک هدفون بهره می‌برد. همانند قبل، جک هدفون در قسمت بالایی لبه‌ی سمت چپ سرفیس پرو قرار دارد و اتصال هدفون به آن باعث آویزان‌ماندن سیم هدفون از لبه‌ی دستگاه می‌شود.

برای بررسی طراحی تبلت مایکروسافت مدل Surface Pro 7 باید یکبار این مدل را به‌صورت مجزا و یکبار با توجه به مدل‌های قبلی سنجید. اگر به طور کلی بخواهیم درباره طراحی این مدل صحبت کنیم می‌توان از واژه بی‌نظیر استفاده کرد. طراحی بسیار زیبا و با کیفیت این مدل باعث شده تا این مدل برای تمامی سلایق انتخاب مناسبی باشد. اما اگر بخواهیم این مدل را با توجه به مدل‌های قیلی بسنجیم می‌توان گفت مایکروسافت برای طراحی این تبلت کمی تنبلی کرده است. تفاوت ظاهری این محصول با مدل‌های قبلی بسیار ناچیز است و تنها شاید از پورت USB-C بتوانید متوجه مدل این دستگاه شوید.

صفحه‌نمایش:

اگر سرفیس پرو ۶ را تجربه کرده‌ باشید، با اولین نگاه به نمایشگر SURFACE PRO 7 تشابه آن‌ها را حس خواهید کرد. پنل ۱۲/۳ اینچی SURFACE PRO 7 همانند سرفیس پرو ۶ بررسی‌شده‌ی ما ساخت ال‌جی فیلیپس است. نمایشگر پیکسل‌سنس سرفیس پرو ۷ با رزولوشن ۲۷۳۶ در ۱۸۲۴ پیکسل و تراکم ۲۶۷ پیکسل در اینچ تصاویر شارپی ارائه می‌دهد. کارکردن با نمایشگرهای محصولات خانواده‌ی سرفیس همیشه لذت‌بخش بوده؛ اما در روزگاری که پشتیبانی از فضای رنگی گسترده و استفاده از پنل‌های OLED رایج شده است، ردموندی‌ها برای بهترین‌شدن چاره‌ای جز تغییری بنیادی در بخش نمایشگر نخواهند داشت. پنل ۸ بیتی و IPS LCD سرفیس پرو ۷ هنوزهم از استانداردهای HDR پشتیبانی نمی‌کند و فضای رنگی کاری آن sRGB است.

روشنایی حداقل نیز به‌عنوان معیاری برای استفاده‌ی راحت‌تر در محیط‌های تاریک، تنها ۰/۸ نیت است که رقمی عالی محسوب می‌شود. این رقم در سرفیس پرو ۶ درحدود ۴/۳ نیت بود؛ بنابراین، به‌نظر می‌رسد ردموندی‌ها این مشکل را در نسل جدید حل کرده‌اند. با‌توجه‌به لولای نمایشگر و سناریوهای استفاده‌ی متفاوت از دستگاه، زاویه‌ی دید اهمیت بیشتری پیدا می‌کند که خوشبختانه SURFACE PRO 7 در آن رضایت‌بخش عمل می‌کند.

بحث رنگ‌ها را عموما به دو دسته‌ی پوشش رنگی و دقت رنگ تقسیم می‌کنند. سرفیس‌ها در بخش دوم همواره حرف‌های زیادی برای گفتن داشته‌اند؛ اما در بخش نخست، نقدهایی به عملکرد مایکروسافت وارد است. در سال ۲۰۱۹، تعداد رایانه‌های همراهی که به نمایشگرهای OLED و نمایشگرهایی با پشتیبانی فضای گسترده‌ی رنگی بیشتر شده است؛ از‌این‌رو، انتظار می‌رود شرکت‌های پیشرویی همچون مایکروسافت در استفاده از آن‌ها پیش‌قدم باشند. نمایشگر سرفیس پرو ۷ تقریبا ۹۸ درصد فضای رنگی sRGB را پوشش می‌دهد؛ ولی این رقم برای فضای گسترده‌تری مثل Adobe RGB تقریبا ۷۲/۵ درصد است. حالت Enhanced تأثیر چندانی بر پوشش رنگی نمی‌گذارد و فعال‌کردن آن ماهیت رنگ‌ها را تغییر نمی‌دهد.

نمایشگر سرفیس پرو ۷ تعادل مناسبی بین آبی و قرمز و سبز برقرار کرده است و دمای رنگ سفید نسبتا مناسب ۶،۸۷۹ نشان‌دهنده‌ی توجه مایکروسافت به بحث کالیبراسیون است. رسیدن به دقت رنگ میانگین ۱/۶ و خطای حداکثری ۳/۴ ستودنی است؛ اما همچنان در همان بازه‌ی محصول سال گذشته قرار می‌‌گیرد.

مطابق انتظار، SURFACE PRO 7 در بخش اسپیکر نیز تفاوتی با سرفیس پرو ۶ و سرفیس پرو ۲۰۱۷ ندارد. این تبلت از اسپیکرهای استریویی بهره می‌برد که در طرفین نمایشگر جاسازی شده‌اند. اسپیکرهای ۱/۶ واتی سرفیس پرو ۷ برای پردازش صدا از Dolby Audio Premium بهره می‌برند و بلندی صدای آن‌ها برای اتاقی کوچک کافی به‌نظر می‌رسد. ما در زومیت، از شفافیت صدای سرفیس پرو ۷ نیز راضی بودیم؛ به‌طوری‌که در بیشترین حجم نیز به‌ندرت اعوجاج صدا به‌گوش می‌رسید. خروجی صدای سرفیس پرو ۷ رضایت‌بخش بود؛ اما به‌‌هیچ‌وجه نمی‌توان آن را با تجربه‌ی شنیداری کم‌نظیر اسپیکرهای چهارگانه‌ی آیپد پرو ۲۰۱۸ مقایسه کرد. انتظار داریم ردموندی‌ها در نسخه‌ی آتی سرفیس پرو، تجربه‌ی صوتی را ارتقا دهند.

باتری:

از دستگاهی مانند سرفیس پرو که ترکیبی از تجربه‌ی تبلت و لپ‌تاپ را دراختیار کاربر می‌گذارد، انتظار داریم بهترین‌های هر دو فُرم‌فکتور را به‌چالش بکشد و یکی از مهم‌ترین شاخصه‌های مهم برای نیل به چنین هدفی، شارژدهی مناسب باتری است. مهندسان مایکروسافت امسال در کمال تعجب، از باتری کوچک‌تری با ظرفیت ۴۳/۲ وات‌ساعت (دربرابر ۴۵ وات‌ساعت سرفیس پرو ۶) در دل SURFACE PRO 7 استفاده کرده‌اند. حال باید دید آیا لیتوگرافی ۱۰ نانومتری پردازنده به مصرف بهینه‌ی باتری منجر خواهد شد یا خیر.

براساس ادعای مایکروسافت، سرفیس پرو ۷ می‌تواند تا ۱۰/۵ ساعت استفاده‌ی عادی کاربر را همراهی کند. برای بررسی ادعای ردموندی‌ها و ارزیابی عملکرد باتری دستگاه، آزمون‌های متداول زومیت را روی آن اجرا می‌کنیم. در گام نخست، با قطع صدا و اتصالات بی‌سیم درکنار تنظیم روشنایی نمایشگر روی ۲۰۰ نیت و حالت مصرف انرژی روی Power mode یا Better Battery، ویدئویی با وضوح HD را به‌صورت مداوم روی سرفیس پرو ۷ پخش کردیم. در این حالت، SURFACE PRO 7 به‌مدت ۱۰ ساعت دوام آورد که با نسل گذشته تفاوت اندکی دارد.

در گام بعدی، نوبت به نرم‌افزار Battery Eater می‌رسد که با زیرفشار قراردادن هم‌زمان CPU و GPU باتری را محک بزند. در این آزمون با تکرار وضعیت آزمون قبلی، تبلت هیبریدی جدید مایکروسافت ۱۸۵ دقیقه شارژدهی داشت که حدود ۳۳ درصد بهبود را درمقایسه‌با سرفیس پرو ۶ نشان می‌دهد؛ بهبودی که احتمالا به‌لطف لیتوگرافی ۱۰ نانومتری پردازنده به‌دست آمده است. درنهایت، برای ارزیابی شارژدهی در پردازش‌های گرافیکی سنگین، آزمون باتری ۳۰ مرحله‌‌ای Manhattan 3.1 را درحالی اجرا کردیم که روشنایی نمایشگر روی ۲۰۰ نیت تنظیم شده بود و اسلایدر مدیریت انرژی ویندوز روی حالت Better Performance قرار داشت.

SURFACE PRO 7 با حداقل ۱۴۱۱/۳۲ فریم پردازش‌شده، ۴۸ درصد بهتر از سرفیس پرو ۶ عمل می‌کند؛ اما با ثبت عمر باتری ۱۲۳/۷۹ دقیقه‌ای، عملکردی هم‌سطح با گذشته دارد. در حالت کلی، نسل هفتم سرفیس پرو حین بررسی زومیت و درحالی‌که اسلایدر مصرف انرژی و روشنایی دستگاه به‌ترتیب روی Power mode و ۷۰ درصد تنظیم شده بود، در استفاده‌هایی مانند وب‌گردی، تماشای ویدئو، ویرایش اسناد و استریم موسیقی (با هدفون)، تا هشت ساعت شارژدهی داشت که معادل یک روز کاری است.

پشتیبانی از شارژ سریع ازطریق درگاه اختصاصی و البته قدیمی سرفیس کانکت، یکی دیگر از ویژگی‌های مهم SURFACE PRO 7 به‌حساب می‌آید. تبلت جدید مایکروسافت ظرف یک ساعت معادل ۸۰ درصد شارژ می‌شود و برای شارژ کامل به حدود یک ساعت و ۴۰ دقیقه زمان نیاز دارد. امکان شارژ سرفیس پرو ۷ ازطریق پورت USB Type-C نیز وجود دارد.

سخت‌افزار:

شرکت مایکروسافت برای پردازنده مرکزی این تبلت 12 اینچی، یکی از کم مصرف ترین پردازنده های موجود شرکت Intel یعنی Core i5 1035G4 را انتخاب کرده است. این پردازنده که مجهز به 4 هسته حقیقی (of Cores) و 8 هسته مجازی (of Threads) و فرکانس پردازنده پایه 1.10GHz بوده، برای کلیه امور روزمره، پردازش های نسبتا سنگین، برنامه نویسی و امور گرافیکی نیمه سنگین مناسب می باشد. این پردازنده که از نسل دهم یا همان Ice Lake شرکت اینتل است با حافظه کش 6MB و اورکلاک 3.70GHz از مناسب ترین گزینه ها برای تبلت SURFACE PRO 7 به شمار می رود. در بخش حافظه رم، Surface Pro 7 از 8 گیگ رم از نوع LPDDR4-3733 و از 128 گیگابیت ظرفیت حافظه اس اس دی با رابط PCIe NVMe بهره می برد. بر روی پردازنده این دستگاه از گرافیک آنبرد و یا مجتمع از نوع Intel® Iris® Plus Graphics استفاده شده است.

جمع‌بندی:

با تمام نقد‌هایی که به طراحی MICROSOFT SURFACE PRO 7 داریم، این دستگاه هنوزهم بهترین تبلت ویندوزی هیبریدی بازار به‌شمار می‌آید. ساختار مستحکم کیک‌استند با لولای ۱۷۵ درجه‌ای درکنار تجربه‌ی بسیار رضایت‌بخشی که تایپ کاور به‌ارمغان می‌آورد، سرفیس پرو را به محصولی منحصربه‌فرد تبدیل می‌کند. نگارنده تصور می‌کند مشکل اصلی سرفیس پرو، نه نقص‌های سخت‌افزاری و ظاهری، بلکه ناکارآمدی سیستم‌عامل در فضای لمسی است. سرفیس پرو ۷ لازمه‌های تبدیل به تبلتی کارآمد را دارد؛ اما به‌موجب محدودیت‌های ویندوز، تنها در حالت دسکتاپ و با اتصال تایپ‌کاور بهترین کارایی را به‌نمایش می‌گذارد. حال باید دید سال آینده، بلندپروازی‌های مایکروسافت با سیستم‌عامل جدید ویندوز ۱۰ ایکس برای کاربری‌های لمسی به چه نتیجه‌ای می‌انجامد.